11. Trampki & Nowa Miłość?

Jest już po 16.00, a ja ciągle nie gotowa. Nie mam pojęcia którą sukienkę wybrać...
Zeszłam na dół, włączyć radio. Też same nudy. Przechodziłam właśnie koło szafki, ale z półki spadł mój pamiętnik. Akurat musiał się otworzyć na zdjęciu z Ross'em. Uśmiechnęłam się smutno i podniosłam zeszyt z podłogi. Usiadłam na kanapie, a po policzku spłynęła jedna łza. Wszystkie dalsze strony, również były zapełnione naszymi fotkami. Zamknęłam z hukiem pamiętnik i popędziłam na górę. Mam być gotowa za 15 minut, a ja w ręczniku!
Podeszłam do szafy. Na wieszakach wisiały różno kolorowe sukienki, a na dole, stały poukładane w rzędzie buty. Nagle coś mnie napadło i weszłam z wybranym zestawem do łazienki. Zrobiłam sobie dość mocny makijaż, a paznokcie tradycyjnie pomalowałam na ciemno. Wyszłam z pokoju czystości ubrana w to :

(bez okularów - od aut.)

Spojrzałam na moje buty. Były to czarne szpilki, wyglądały naprawdę pięknie, tylko ze strasznie nie wygodne! Spojrzałam jeszcze raz na zegarek.
- O boże! Mam 5 minut!
Wzięłam pierwsze lepsze trampki, włosy spięłam w luźnego kłosa i wybiegłam zostawiając zapalone światła z domu.
No nie! Przede mną jeszcze ten piach! Zdjęłam szybko moje buciki, i ruszyłam biegiem przez plażę. Spojrzałam jeszcze raz na mój strój. Z tego co sobie uszykowałam została tylko sukienka i bransoletki.. Torebki nie brałam bo jest nie wygodna, buty z reszta też. Okularów nie lubię, a w wisiorku bym się udusiła. Miejmy tylko nadzieję, że Justin nie wybrzydza wśród dziewczyn.
- Lau! - usłyszałam krzyk za sobą.
Obróciłam się i moim oczom ukazała się Cami, ubrana w czarne lakierkowe szpilki, turkusową sukienkę do kolan, srebrnym naszyjnikiem w kształcie serduszka i czarną torebką.
- Wow! Camilla jak ty pięknie wyglądasz! - pochwaliłam przyjaciółkę mierząc ją wzrokiem.
- Ty również...-odparła z uśmiechem. - Czekaj, czekaj, czy ja dobrze widzę? Trampki!?
- No...tamte buty były, wyjątkowo nie wygodne...
- Ok, chodź już do tego baru bo się spóźnimy..
- Do jakiego baru? -spytałam przerażona.
- No tego na plaży!
- Nie, Cami, tylko nie tam. Zadzwoń do nich, niech przyjdą gdzie indziej...
- Laura, Ross'em się nie martw. - pocieszyła mnie przyjaciółka - Jeśli zobaczy cie z innym chłopakiem to może sobie odpuści?
- No, dobra...-szepnęłam niepewnie.

15 minut później
- Chcecie coś do picia? - spytał Justin siadając obok mnie.
- Cole!
- Sprite!
Ja siedziałam cicho, nie potrafiłam się odezwać słowem, gdy na przeciw siebie po drugiej stronie przy stoliku widziałam Ross'a.
- A ty ślicznotko, co chcesz? - spytał blondyn obejmując mnie ramieniem.
- Wodę...
Chłopak spojrzał na moją przyjaciółkę pytającym spojrzeniem i poszedł, a za nim Tanner.
- Lau co ty wyrabiasz? - szepnęła z wściekłością Cami.
- Nic, źle się czuje.
- Zapomnij o tym blondynie i koniec!
Jednak naszą rozmowę przerwali chłopacy. Podali nam napoję i zajęli swoje miejsca. Just, jest naprawdę spoko, ale nie umiem się dobrze bawić czując cały czas wzrok Ross'a na sobie.
- Zaraz przyjdziemy. - powiedziała równo Camilla z Tanner'em.
Uśmiechnęłam się do niej ciepło i wtuliłam się w blondyna. On znów objął mnie ramieniem i pocałował w policzek. Uśmiechnęłam się do niego lekko i spojrzałam w oczy.
- I jak ci się podoba randka?
- Jest świetna, a zwłaszcza że z tobą.
Dzieliło nas już dosłownie kilka milimetrów od pocałunku, ale odsunęłam się od niego, wraz z trzaskiem drzwi, którymi właśnie wychodził Ross.
Spojrzałam w tamtym kierunku, a równo z moim wzrokiem zakuło mnie serce.
- Zaraz przyjdę, idę się prze wietrzyć. - oznajmiłam, po czym wybiegłam z knajpy.
Wyszłam na zewnątrz. Ciemno. Strasznie ciemno. Jedynie co za uwarzyłam to Cami...całująca się z Tannerem? I Ross'a, który szedł już po plaży.
Albo teraz sobie wszystko wyjaśnimy, albo, albo nie wiem....wole to wyjaśnić!
- Ross! - krzyknęłam na co blondyn się obrócił - Zaczekaj!
Zeszłam szybkim krokiem po schodach i ruszyłam biegiem w jego stronę.
- Tak?
- Słuchaj chciałabym żebyśmy sobie wszytko wytłumaczyli...- zaczęłam.
- Myślałaś już nad drugą szansą? - spytał z nadzieją, a na jego twarzy pojawił się uśmiech.
- Nie! Musimy o sobie  zapomnieć, nie jestem w stanie wybaczyć ci tego co zrobiłeś. Po prostu wymażemy siebie nawzajem z pamięci. Ty zapomnisz o mnie, a ja o tobie.
- Lau, ale ja nie umiem o tobie zapomnieć...-odparł podchodząc do mnie bliżej, a ja zrobiłam krok do tyłu.
- Ross, zrozum nasza przyjaźń i tak nie miała by przyszłości, jesteś kryminalistą...-szepnęłam z łzami tonąc w jego czekoladowych tęczówkach.
- Daj mi chociaż jedną szansę. Obiecuje że się zmienię.
- Przepraszam...- szepnęłam odrywając się od niego, po czym wybuchłam płaczem.

♥ ♥ ♥

Rozdział gotowy! Za dużo akcji się w nim nie dzieję, ale w następnym będzie się działo...

Jestem ciekawa waszych opinii :)

Ps - Jak myślicie Ross i Lau, mają się już pogodzić?

Do następnego wpisu...

Maddie ;)